Herstel van mijn eetstoornis
Van mijn 19e tot en met 29ste heb ik een eetstoornis gehad. Tijdens deze periode wist ik al dat ik graag moeder wilde worden. Ik wist echter ook dat dit niet vanzelfsprekend was. De droom om moeder te worden, was voor mij een sterke motivatie om te herstellen van mijn eetstoornis. Zo’n drie jaar voor mijn eerste zwangerschap lukte het om de eetstoornis los te laten. Maar ook bij mij heeft het negatieve gevolgen gehad voor mijn vruchtbaarheid. Door verschillende vruchtbaarheidsbehandelingen zijn wij nu gezegend met twee gezonde kinderen.
Mijn gevoelens tijdens de zwangerschap
Tijdens mijn beide zwangerschappen heb ik geen last meer gehad van de eetstoornis. Maar ik vond het wel spannend en was soms bang om een terugval te krijgen. Door jaren therapie had ik inmiddels ondervonden dat het helpend was om gedachten en gevoelens uit te spreken en om er niet mee te blijven zitten. Door bewust te zijn van mijn gedachten en gevoelens én deze ook uit te spreken, leerde ik dat sommige aspecten ook gewoon bij een zwangerschap horen.
In het begin van mijn zwangerschappen had ik bijvoorbeeld weinig trek. Was dit normaal? Of was dat omdat ik mijzelf dit aanpraatte omdat mijn buik aan het groeien was? Vanaf het begin heb ik ook mijn verloskundige ingelicht en deelde ik mijn gedachten en gevoelens met haar. Ze kon dan ook met mij meedenken tijdens bijvoorbeeld de weegmomenten. Dan vroeg ze heel voorzichtig of ik het gewicht wilde weten… Maar ook daar relativeerde ze in; er zijn veel vrouwen die tijdens hun zwangerschap moeite krijgen met hun gewicht.
Dit waren voor mij eigenlijk hele fijne besef momenten, want ik ervaarde dat het gewicht mij eigenlijk helemaal niet meer uitmaakte. Uiteraard zijn er zorgen geweest over hoe mijn lichaam uit de zwangerschap zou komen. Maar in gesprek met andere vrouwen en de verloskundige bleek al wel dat deze gedachten ook heel normaal zijn en veel vrouwen dit spannend vinden.
Gratis intake aanvragen
Vertrouwen in mijn lichaam
Naarmate de zwangerschap vorderde, kreeg ik steeds meer vertrouwen in mijzelf en had ik er alle vertrouwen in dat ik geen terugval zou krijgen. Ik was juist trots dat mijn lichaam veranderde en een zwangerschap kon dragen. Ik wilde mij vooral heel goed voelen, want ik was immers super dankbaar dat ik zwanger was en de zwangerschappen verliepen heel goed.
Alleen de impact van een zwangerschap op het gebied van emotie, hormonen en eetlust had ik wel even onderschat. Het was lastig om er aan toe te geven dat ik emotioneel soms ook minder goede dagen had. Maar daar gaat herstel ook over; mild zijn en blijven naar jezelf en iets lastig mogen vinden.
Eenmaal bevallen waren deze zorgen bij mij snel verdwenen. Want wat was het bijzonder om een klein mensje op te mogen laten groeien. DAT was waardevol. Door goed voor mijzelf te zorgen, kon ik ook de moeder zijn die ik wilde zijn voor mijn kinderen.
Heb jij vragen over een eetstoornis en zwangerschap? Heb jij een kinderwens en wil je herstellen van je eetstoornis? Neem gerust contact met me op. Samen kijken we hoe jij je eetstoornis kunt aanpakken en kunt starten met je herstel.
