Verstoorde lichaamsbeleving tips

1. Herken je innerlijke criticus

Een belangrijke stap in het omgaan met een verstoorde lichaamsbeleving is het herkennen van je innerlijke criticus. Je innerlijke criticus is dat stemmetje in je hoofd dat voortdurend kritiek levert. Een handige manier om dit te doen, is door je innerlijke criticus een naam te geven. Humor helpt ook (bijv. “Daar is tante Truus weer met haar commentaar”). Door het een naam te geven, besef je beter dat die negatieve stem niet de waarheid is, maar slechts een deel van je gedachten. Hierdoor kun je er makkelijker afstand van nemen.

2. Luister naar je lichaam

Luister naar je lichaam in plaats van er alleen maar naar te kijken. In plaats van voortdurend te focussen op hoe je lichaam eruitziet, is het helpend om te oefenen met luisteren naar wat je lichaam nodig heeft. Vraag jezelf bijvoorbeeld af ‘Wat heb ik nu nodig?’ in plaats van ‘Hoe zie ik eruit?’. Dit verschuift de focus van kritiek naar zorg.

3. Kijk met liefdevolle ogen naar jezelf

Wanneer je naar jezelf kijkt, probeer dat dan eens te doen met de ogen van iemand die van je houdt. Zij zien niet alleen jouw lichaam, maar ook je glimlach, je doorzettingsvermogen of je zorgzaamheid. Liefdevolle ogen kijken naar wie je bent als geheel.

4. Maak van je tijdlijn een veilige plek

Wat je elke dag op sociale media tegenkomt, beïnvloedt hoe je jezelf ziet. Het is helemaal prima om je los te maken van ‘fitfluencers’ en ander vergelijkingsmateriaal. Ontvolg gerust accounts die je een rotgevoel geven en kies in plaats daarvan voor profielen die staan voor eerlijkheid, eigenheid en zelfliefde. Je hebt recht op een online omgeving die je energie geeft in plaats van leegzuigt.

5. Deel je gevoelens

Hoe langer je jouw verstoorde lichaamsbeleving voor jezelf houdt, hoe groter en zwaarder het aanvoelt. Door erover te praten met iemand die je vertrouwt, ontdek je dat je niet alleen bent in je worsteling. Dit kan bijvoorbeeld een vriend zijn, een ouder, therapeut of mentor. Wat eerst voelde als iets ‘fouts’ of ‘raars’, blijkt ineens menselijk en bespreekbaar. Je hoeft het niet alleen te dragen.

Gratis intake aanvragen

Mijn eigen verstoorde lichaamsbeleving

Er was een tijd dat mijn dag begon en eindigde met de spiegel. Of eigenlijk: met de strijd die ik voerde tegen wat ik daar zag. Mijn lichaam voelde als een project waar altijd iets mis mee was – te dik, te slap, te… Alsof ik pas goed genoeg zou zijn als ik strakker werd, gespierder en/of lichter.  Dan zou ik zelfvertrouwen hebben… dacht ik.

Ik raakte geobsedeerd door cijfers: kilo’s, calorieën, maten. Alsof mijn waarde daarin te vinden was. Elke maaltijd voelde als een test, en ik faalde voortdurend in mijn eigen ogen. Als ik at, voelde ik me schuldig. Als ik niet at, voelde ik me sterk, maar ook leeg. Toch was die leegte minder beangstigend dan het gevoel van ‘niet goed genoeg zijn’.

Wat het moeilijkste was? Dat niemand het écht zag. Aan de buitenkant deed ik normaal: ik studeerde, lachte, sportte en sprak af met vrienden. Maar vanbinnen was ik continu bezig met hoe ik eruitzag. Hoe ik werd gezien. Hoe ik mezelf afwees, elke dag opnieuw. Mijn lichaam werd iets waar ik tegen vocht in plaats van iets wat bij mij hoorde.

Lang heb ik gedacht dat als ik mijn lichaam maar kon veranderen, ik vanzelf gelukkiger zou worden. Maar de haat zat dieper. Het ging niet om maten of vormen, of ontevreden zijn over mijn lichaam. Het ging om mezelf niet durven aannemen zoals ik ben.

Herstellen betekende voor mij niet alleen weer vrij leren eten, maar ook leren voelen. Naar mezelf. Naar mijn lijf. Naar wat ik écht nodig had.

Hulp bij een verstoorde lichaamsbeleving

Als je merkt dat je blijft worstelen met jouw verstoorde lichaamsbeleving, kan het enorm helpen om daar met een professional over te praten. Als ervaringsdeskundige begrijp ik jouw gevoelens als geen ander. Samen werken we aan een gezondere kijk op jezelf. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Het is oké om hulp te vragen. Iedereen verdient het om zich veilig en goed te voelen in zijn of haar eigen lijf. Jij ook.

Lees ook mijn blog: Vertekend lichaamsbeeld: de rol van sociale media